خــوابــ آلـوــدگی

هزاران گنجشکِ کوچک با شروع صبح، آواز می‌خوانند و آسمان این تولد را با نسیمی‌سرد تبریک می‌گوید اما .. غافل از آنکه تولدِ روز جدید توهمی‌بیش نیست و خورشید هیچگاه، هیچ هنگام از افق بالا نمی‌آید و حتا، شکلِ دایره وار و لرزان و در حالِ سوختنش آنسوی دریاها ک از میان دو انطباق آبی، آسمان و دریا بالا می‌آید واقعی نیست. یک تصویر است. تصویری ک با مولکول‌های چشم می‌بینیم و با خودآگاهی مادی درکش می‌کنیم. و فیزیک می‌گوید این تنها، شکستِ نور است. به هنگامِ عبور از جو و آن خورشید، هیچوقت اصلا آنجا نبوده است. و دنیا نه به دورِ ما، ک ما به دور جسمی‌سوزان در گردش و خود نیز، به همراهِ اجرامی‌حتا سنگین تر از زمین، درونِ کهکشانی سرگردان به همراهِ مجموعه‌‌‌ای از کهکشان‌هایی سرگردان، در حالِ چرخش تحتِ قانونِ گرانش جسمی‌سنگین ک نیوتن آن را گفت، می‌چرخیم و آنقدر اعداد هست ک نشود گفت .. ترکیدنِ یک بغض کجای این جهان جای می‌گیرد؟